Cóż to był za maj

Maj był udanym miesiącem dla mnie. Niestety nie na blogu, bo trochę go zaniedbałam. Ale udało mi się załatwić dużo spraw prywatnych. Choć może nie do końca tak jak chciałam, ale nie będę narzekać.

Ale przede wszystkim maj to najpiękniejszy miesiąc. Wszystko kwitnie 😍😍😍😍😍

Udało mi się pokończyć lub oddać wszystko to co opisywałam już na blogu. I kilka sztuk, które na blog nie trafią, bo już są niedostępne w sprzedaży. Do swoich osiągnięć mogłabym dodać, że mało kosmetyków mi przybyło, ale to było by lekkie niedopowiedzenie. To był miesiąc mocno okrojonego budżetu. Ot, cała tajemnica.

Postanowiłam wspomnieć tu o próbkach kremu Bielenda Royal Bee, który mocno i bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. I chyba kupię pełnowymiarowe opakowanie. Miałam 10 próbek i opiszę wam go w oddzielnym poście. Całkiem fajny okazał się krem z matchą Farmony. Ale mam ledwie trzy próbeczki, więc dużo wam nie powiem. Tym bardziej, że jedna starczała raptem na raz. Na pewno nawilża, zostawia buzię matową. Ma zielonkawy odcień i szybko się wchłania. Jest lekki i nie czuć go na skórze. Nosi się komfortowo. Szkoda, że nie miałam więcej, bo po takiej małej ilości kosmetyku, nie wiem czy chcę go kupić.

Udało mi się trochę zapanować nad kwiatami na działce. I posadziłam trochę nowych. Jak pojadę, zrobię zdjęcia i będzie z tego oddzielny post. W ogródku przy domu w mieście pojawiła się piaskownica. Choć pogoda paskudna i skorzystał syn z niej cztery razy, cieszę się, że jest. Dodatkowo zaczęły odbijać sadzonki bluszczów, więc jest szansa, że już w tym roku zniknie betonowa ściana. Ale mój miejski ogródeczek jest mikroskopijny (27m2), więc nie ma tu o czym za bardzo pisać.

Przeczytałam "Dwór cierni i róż", ale szczerze przyznam, że spodziewałam się czegoś w stylu książek Trudi Canavan, a bliżej temu do "Zaćmienia". Romans osadzony w fantasy. I tak czytając książki Stephanie Meyer byłam w "team Jacob", tak czytając książkę Sarah J. Maas jestem w "team książę Dworu Nocy". Wydał mi się ciekawszą postacią niż książę Dworu Wiosny. Nie bardzo mam ochotę na drugą część. I chyba się nawet pozbędę pierwszej części, choć ja naprawdę sporo książek sobie zostawiam. Ale nie tą.

Przeczytałam również "Wyznania zakupoholiczki" i jestem tą książką zauroczona. Ona jest tak bardzo o mnie. Czytałam ją jak dosłownie swoją autobiografię 🙈 Zachowuję i na pewno do niej wrócę. A każdej zakupoholiczce polecam przeczytać, choć uważam, że zakończenie z filmu jest lepsze, bo nasza główna bohaterka dostaję ważną lekcję i się zmienia. Także film i książka mocno różnią się fabułą.

To i najzabawniejsze na koniec. Jestem złomiarzem. Mam eko zapędy i staram się co raz mniej produkować śmieci i przede wszystkim je prawidłowo segregować. Co tylko mogę to kupuję w szkle i puszkach, bo je można recyklingować w nieskończoność. No i odkładam metale kolorowe, w tym aluminiowe puszki. Kiedyś zaproponowałam takiemu biednemu Panu, żeby raz w miesiącu przychodził, a ja będę mu worek takich puszek oddawać. Nigdy się nie pojawił. Więc sama pojechałam do skupu po drodze do rodziców. Za trzy worki puszek dostałam wtedy 30 złotych. Biznes życia 🤣 I od tamtej pory jeżdżę raz na pół roku, gdy wiem, że będę przejeżdżać obok skupu. Panowie mnie już rozpoznają i zawsze sobie pogadamy. I tak ostatnio za worek puszek, trochę miedzianych rurek i zepsutą baterię dostałam ponad 50 złotych. Kupię czerwonego perukowca, bo to było moje marzenie od zawsze. A to dzięki bagażników śmieci 😁